Drogie Uczennice i Drodzy Uczniowie
Jestem całym sercem dla Was, kocham swoją pracę i chcę jak najlepiej ją wykonywać, ale by to zrobić muszę sam o siebie zadbać. Powtarzanie tych samych rzeczy, wysysa energię i marnotrawi mnóstwo czasu. Poza tym, chcę mieć pewność, że nikogo nie skrzywdzę – dlatego muszą być jasne zasady. Z drugiej strony chcę mieć poczucie, że też nikt nie wykorzysta mojej przychylnej postawy.
Poniżej zebrałem typowe sytuacje, które dość często doświadczam w mojej pracy. Ubrałem to w formę dialogi, więc będzie miło się czytać. Często będę Was do tego odsyłał 😉
Enjoy!
1. U: Dlaczego mam jedynkę za esej?
M: Bo nie przysłaś/eś eseju w terminie?
U: Ale wysłałam/em.
M. Przykro mi, ale ja nic nie dostałem.
U: A jaki jest pana e-mail?
M: Niezmienny od dwóch lat: marcin[MAŁPA]kostyra.eu
U: Ojej, no to wysłałam na inny. [Albo:] Gapa ze mnie, zrobiłam literówkę.
M: mhm, zdarza się… ?
2. U: Kiedy jest termin przesłania eseju?
M: Terminy są niezmienne, czyli te, które podawałem na początku roku, zresztą proszę zobacz na stronie www.kostyra.org.
3. U: Nie mam Worda.
M: To nie jest problem, możesz skorzystać z darmowego OpenOffice, LibreOffice albo z darmowego narzędzia Dokumenty Google.
4. U: Nie mam Internetu
M: Skontaktuj się ze swoim wychowawcą, postaramy się znaleźć jakieś rozwiązanie, abyś mógł/mogła zaliczyć esej.
5. U: Czy muszę zaliczać prezentację na filozofię rozszerzoną?
M: Tak. Prezentacja eseju jest dla mnie gwarancją tego, że wiesz co jest napisane w twoim eseju i że posiadasz jakieś minimum wiedzy z filozofii.
6. U: Jak zrobić prezentację? To ma być taka w PowerPoint?
M: Sama prezentacja w PowerPoint nie wystarczy. Chcę usłyszeć, jak o tym opowiadasz. Chcę usłyszeć, że wiesz o czym mówisz, być może później zadam ci kilka pytań, które utwierdzą mnie w przekonaniu, że praca jest samodzielna.
Dlatego, masz kilka możliwości:
a) spotkanie na konsultacjach (jeśli jest taka możliwość)
b) połącz się ze mną na Zoomie (wcześniej umów godzinę i dzień),
c) połącz się ze mną przez Messengera.
U: Ale ja mam kiepskie internety
M: Możesz do mnie zadzwonić.
U: Ale ja nie mam nic na koncie.
M: To nie jest problem, ja zadzwonię do Ciebie, ustalmy tylko dogodny dzień i godzinę.
Prezentacja to inaczej rozmowa filozoficzna, czyli opowiadasz mi co wiesz na dany temat. Nie jest to odpytywanie z mojej strony, tylko aktywne słuchanie.
7. U: Co pan myśli, że ja mam tylko filozofię w tej szkole? [autentyk]
M: Filozofia to piękna nauka, ale myślę, ba, ja to wiem, że jest wiele innych pięknych przedmiotów w tej szkole, które musisz zaliczyć. Przewidziałem, że pod koniec półrocza będziesz miał/a takie problemy dlatego terminy zaliczenia mojego przedmiotu podałem zaraz na początku półrocza, aby uniknąć sytuacji, że skumulują ci się zaległości. Jeśli nie skorzystałaś/eś z tej możliwości, aby zaliczyć mój przedmiot wcześniej, przyjmij z godnością konsekwencje swojego wyboru.
8. U1: Czy mogę napisać tylko eseje na rozszerzoną? Lub U2: Czy mogę wygłosić tylko prezentację na rozszerzoną?
M: Esej i prezentację robisz na ten sam temat. Jako nauczyciel filozofii postawiłem sobie kilka celów, które chcę osiągnąć z moimi uczniami:
a) zapoznać cię z jakimś wycinkiem filozofii (od ciebie zależy ile jej poznasz),
b) chcę pomóc ci dobrze napisać maturę, dlatego wymagam umiejętności pisania eseju, w którym trenujesz nie tylko formę, ale wypełniasz ją treścią z własnego intelektu i źródeł ogólnodostępnych,
c) prezentacja jest dla mnie ostatecznym potwierdzeniem, że esej napisałaś/eś sam/a i przy okazji rozwijasz umiejętność wystąpień publicznych, która bardzo przydaje się w dorosłym życiu (nauczycielowi albo pani z Biedronki bardzo to ułatwia pracę).
U3. Mam fobię społeczną, nie będę występować przed klasą.
M. Rozumiem. Zapraszam na indywidualne konsultacje.
U4: Nigdy nie pisałem eseju.
M: Na www.kostyra.org podałem kilka wskazówek jak napisać esej. Zapraszam też na indywidualne konsultacje lub na konsultacje przez Messengera. Pomogę ci wybrać temat i pomogę ci napisać esej.
9. U: Jak to źródła? Po co?
M: Jeśli esej nie jest formą pamiętnika, warto sięgać do filozofów, polityków, naukowców, artystów, którzy mogli powiedzieć coś mądrego (albo głupiego) w temacie, o którym piszesz. A skoro powiedzieli, podaj źródło skąd znasz te słowa, bo w obecnym świecie łatwo paść ofiarą fakeowych wiadomości. Cytaty oznaczaj jako czyjeś. Możesz się dzięki nim inspirować, komentować, polemizować z nimi. To pozwoli ci lepiej zrozumieć problem i być bardziej krytycznym no i przede wszystkim zdobędziesz inspirację do pisania.
10. U: W twoich tematach nie ma nic interesującego. Nie mam o czym pisać.
M: Rozumiem, że 60 tematów może nie być dość wszechstronnym wachlarzem inspiracji, dlatego zachęcam cię do napisania na temat, który jest tobie bliski, ale ma związek z filozofią i/lub społeczeństwem. (Ale proszę, nie pisz mi, np. instrukcji w grę komputerową [miałem kiedyś taką „pracę”!]).
11. U: Za bardzo nie rozumiem, uważam, że esej napisany jest dobrze a to że ma jedną stronę jakoś rok temu Panu to nie przeszkadzało, bo pisałam wcześniejsze nawet na mniej niż jedną stronę. [autentyk].
M: Kryteria oceniania i wymagania podałem na pierwszej lekcji i są podane na www.kostyra.org. Jeśli uczeń nie ma ochoty sprostać wymaganiom, dokonuje jakiegoś wyboru. Moim zadaniem jako nauczyciela jest oceniać wg ustalonych kryteriów i starać się być sprawiedliwym, skoro więc wielu uczniów dostosowało się do wymagań, było by wobec nich niesprawiedliwe, jakbym ciebie potraktował wg innych kryteriów niż pozostałych. Poza tym, na jedną stronę, to jest raczej notatka a nie esej.
12. U: [w treści maila wraz z esejem] Mało, ale dobrze.
M: Po pierwsze, pozwól, że ja ocenię, czy dobrze. Po drugie, mało wcale nie znaczy dobrze. 2 strony to jest wymagane minimum eseju. Prace krótsze oceniam niżej lub po prostu odrzucam. Jeśli jej nie poprawisz, stawiam jedynkę.
13. U: Mam depresję i fobię szkolną. Czy nie może pan postawić mi dwójki?
M: Zdrowie jest najważniejsze. Jak mogę ci pomóc w przezwyciężeniu trudność zdrowotnych? Pamiętaj, że dwójki nie leczą z depresji, ale chętnie będę twoim wsparciem i posłucham o tym, co jest dla ciebie trudne. Rozważ najpierw zadbanie o równowagę psychiczną i nie zaprzątaj sobie głowy filozofią, wróć do szkoły, kiedy rozważania o Sokratesie będą dla ciebie przyjemną przygodą intelektualną a nie udręką.
Warto w takich sytuacjach zwrócić się do wychowawcy i aby on ze mną porozmawiał, bo lepiej zna sytuację.
Poza tym, nie chcę paść ofiarą argumentum ad misericordiam.
14. U: Czy mam szansę na 3 z filozofii rozszerzonej?
M: Przypominam kryteria oceniania:
Na ocenę dopuszczającą uczeń musi spełnić warunki:
– napisać przynajmniej jeden esej i wygłosić jedną prezentację,
– mieć przynajmniej 50% frekwencję na lekcjach.
Na ocenę dostateczną uczeń musi spełnić warunki:
– napisać przynajmniej dwa eseje i wygłosić dwie prezentacje,
– mieć przynajmniej 50% frekwencję na lekcjach.
Na ocenę dobrą uczeń musi spełnić warunki:
– napisać przynajmniej trzy eseje i wygłosić trzy prezentację, ocenione na przynajmniej 3,
– mieć przynajmniej 50% frekwencję na lekcjach,
– posiadać książkę lub/i zeszyt z notatkami z lekcji,
– mieć oceny za zaangażowanie na lekcji.
I tu ogromna prośba, jeśli:
a) Nie masz 50% obecności na moich lekcjach
b) Nie oddałaś/eś w terminach wymaganych ilości esejów (tudzież nie dokonałaś/eś prezentacji)
c) Na lekcjach zajęta byłaś/eś rozmowami z koleżankami (kolegami) lub patrzyłeś/aś się w telefon.
d) Nie zabierałaś/aś głosu w dyskusjach, nie byłaś zainteresowana tematem lekcji.
To po prostu bądź przyzwoitym i uczciwym człowiekiem, nie pytaj o wyższą ocenę niż dopuszczający, zaoszczędzimy sobie niemiłych rozmów i wzajemnych pretensji. Kryteria oceniania są jasne od początku. Wymagam zaangażowania na lekcji i terminowego zaliczania materiału. Przeszkadzają mi rozmowy nie na temat między uczniami, przeszkadza mi używanie telefonów na lekcji, przykro jest mi, gdy na lekcji słucha mnie trzy osoby a reszta nie reaguje na moje pytania.
15. U: Dlaczego mam jedynkę skoro poprawiłam esej?
M: Poprawiony esej nie skutkuje usunięciem jedynki, tylko dostawienie drugiej oceny.
16. U: Mam powyżej 50% nieobecności na filozofii, co mogę zrobić, aby zaliczyć przedmiot?
M: Dobrym rozwiązaniem jest zakup wehikułu czasu, cofnięcie się do września i przychodzenie na lekcje.
U: Ale to jest niemożliwe.
M: No właśnie, ja też nie jestem cudotwórcą. Jesteś osobą wolną, podjęłaś/eś jakąś decyzję w sprawie chodzenia lub nie chodzenia do szkoły, masz pierwszą lekcję odpowiedzialności. Jeśli uznam, że to nie jest problem, że nie uczestniczyłeś/aś w lekcjach, to nie zrobię ci krzywdę. W dorosłym życiu jesteśmy twardo rozliczani za nasze błędy. Dziś masz tego próbkę.
P.S. Warto w takich sytuacjach zwrócić się do wychowawcy, aby on ze mną porozmawiał, bo on lepiej zna twoją sytuację. Potrafi pomóc mi odróżnić sytuacje losowe i niezależne od ciebie, od kombinowania.